Λιουμπλιάνα – Στη μικρή Βιέννη των Βαλκανίων
Είτε την αποκαλέσεις Λάιμπαχ, είτε Λουβκάνα, είτε Λιουμπλιάνα όπως είναι ευρύτερα γνωστή, το σίγουρο είναι ότι η μικρή πρωτεύουσα της Σλοβενίας είναι το ίδιο γαλήνια και συναρπαστική. Με πληθυσμό που δεν ξεπερνάει τους 300.000 κατοίκους, η μικρή αυτή “μεγαλούπολη” προσφέρει μια ατμόσφαιρα που θα σε συναρπάσει και δε θυμίζει σε τίποτα τις άλλες “μουντές” βαλκανικές πρωτεύουσες.
Στη Λιουμπλιάνα θα φτάσεις κυρίως αεροπορικώς. Η αλήθεια είναι πως δεν προσφέρονται και οι πιο βολικές συνδέσεις από Ελλάδα κατά τη διάρκεια όλων των μηνών και έτσι ίσως χρειαστεί να κοιτάξεις για κάποια ανταπόκριση μέσω Κωνσταντινούπολης ή και μέσω Ιταλίας. Στη δεύτερη περίπτωση, θα πρέπει να επιλέξεις να πετάξεις με τελικό προορισμό τη Βενετία και μετά να νοικιάσεις ένα αμάξι ώστε να συνεχίσεις οδικώς, μια απόσταση που είναι περίπου 2:30 ώρες.
Η Λιουμπλιάνα
Η σλοβενική πρωτεύουσα προσφέρει στους επισκέπτες της ένα διόλου ευκαταφρόνητο “πακέτο εμπειριών”, αφού συνδυάζει ηρεμία, πράσινο, πανέμορφη αρχιτεκτονική αλλά και την ιστορία της κεντρικής Ευρώπης και όλα αυτά σε μία πολύ πιο οικονομική επιλογή, συγκριτικά πάντα με τις αντίστοιχες γειτονικές εναλλακτικές.
Ξεκινάμε τη βόλτα μας από το άγαλμα του France Prešeren που βρίσκεται εδώ και 117 χρόνια στην ομώνυμη κεντρική πλατεία της πόλης. Ο Prešeren, ο εθνικός ποιητής της χώρας, θεωρείται μία από τις σημαντικότερες μορφές που σχετίζονται με τα γράμματα και τη λογοτεχνία καθώς είναι εκείνος που κατάφερε να κυκλοφορήσει το πρώτο έπος που γράφτηκε ποτέ στα σλοβένικα. Το συνολικό έργο του Prešeren έχει επηρεάσε σε τεράστιο βαθμό τη σλοβένικη ποίηση αλλά και πεζογραφία, με τον ίδιο να είναι ιδιαίτερα αγαπητός για τα έντονα και ιδιαίτερα συγκινητικά ερωτικά του σονέτα.
Μόλις λίγα βήματα πιο πέρα, θα βρεθείς πάνω στη μία από τις συνολικά τρεις περίφημες γέφυρες της Λιουμπλιάνα. Οι Τρεις Γέφυρες ή αλλιώς γνωστή και ως Τριπλή Γέφυρα, αποτελούν από τα πιο όμορφα σημεία της πόλης και συνδέουν τη Λιουμπλιάνα που διασχίζεται από τον ποταμό Λιουμπλιάνιτσα. Οι τρεις ξεχωριστές γέφυρες ουσιαστικά ξεκινάνε από την παλιά πόλη της Λιουμπλιάνα και καταλήγουν στην άλλη πλευρά του ποταμού, στο σύγχρονο κομμάτι της σλοβενικής πρωτεύουσας.
Απ’ όλες τις γέφυρες, μία είναι από τις πιο δημοφιλείς και ίσως αυτή που κεντρίζει το ενδιαφέρον της πλειοψηφίας των επισκεπτών. Και αυτή δεν είναι άλλη από τη Γέφυρα των Δράκων. Αποτελώντας ακόμη ένα δείγμα Art Nouveau αρχιτεκτονικής, το συγκεκριμένο σημείο κοσμείται σε κάθε πλευρά του από ένα πράσινο ομοίωμα δράκου. Το συγκεκριμένο έργο κατασκευάστηκε το 1900 – 1901 και έχει ιδιαίτερη αξία καθώς ήταν η πρώτη κατασκευή από οπλισμένο σκυρόδεμα στην πόλη και -εκείνη την εποχή- μία από τις μεγαλύτερες γέφυρες τέτοιου είδους που είχε χτιστεί στην Ευρώπη.
Ένα από τα αρκετά γνωστά σημεία της πόλης πλέον είναι και η γέφυρα του Χασάπη. Παρά το όχι και τόσο φιλικό όνομα έχει καταφέρει να κερδίσει την προσοχή πολλών επισκεπτών καθώς τα ζευγάρια μπορούν να “κλειδώσουν την αγάπη τους” με μια κλειδαριά και να πετάξουν μετά τα κλειδιά του λουκέτου μέσα στο ποτάμι. Η συγκεκριμένη παγκόσμια πρακτική βρήκε εφαρμογή και στη γέφυρα που κατασκευάστηκε μόλις το 2010, συνδέει την κεντρική αγορά της πόλης με την όχθη Petkovškovo και μέσα σε αυτά τα χρόνια έχει γεμίσει με τις κλειδαριές όλων όσοι έχουν επισκεφτεί για να κλειδώσουν το “τυχερό” τους στα κάγκελα της Butcher’s bridge, αδιαφορώντας για την ονομασία της που σε καμία περίπτωση δε συνάδει με κάτι ρομαντικό.
Τριγυρνώντας στην πανέμορφη Λιουμπλιάνα θα βρεθείς κάποια στιγμή και στην παλιά πόλη. Όπως είναι συνηθισμένο στις πρωτεύουσες της κεντρικής Ευρώπης, έτσι και η Ljubljana δε γίνεται να μην έχει τη δική της παλιά πόλη, την περιοχή όπου τα πάντα μοιάζουν πολύ πιο όμορφα και σου δημιουργεί ένα αίσθημα οικειότητας, ζεστής και φιλόξενης ατμόσφαιρας όσο θα περπατάς στα πλακόστρωτα δρομάκια με τα πολύ όμορφα στην πλειοψηφία τους καταστήματα. Σε αυτά τα πανέμορφα γραφικά στενά, μπορεί να πιάσεις τον εαυτό σου να τριγυρνάει για ώρες, χαζεύοντας μαγαζιά με σουβενίρ ή και τον κόσμο να κάθεται στα εστιατόρια, τα καφέ ή τα μπαρ τα οποία βρίσκονται σε κάθε γωνιά της παλιάς πόλης, με πιο εντυπωσιακά εκείνα που είναι “μαζεμένα” στις μικρές πλατείες τις περιοχής.
Και φυσικά, μιλώντας για παλιά πόλη και για μια πόλη με αρκετά χαρακτηριστικά που μπορεί να συναντήσει κανείς σε αυτές της κεντρικής Ευρώπης, δε γίνεται να λείπει από τη Λιουμπλιάνα το κάστρο το οποίο θα ολοκληρώσει αυτή την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που θα αισθάνεσαι να σε κατακλύζει όσο θα περιηγείσαι στην πόλη. Το συγκεκριμένο αξιοθέατο δεν είναι ένα συνηθισμένο παλιό κάστρο που μπαίνεις μέσα, βλέπεις ό,τι έχει απομείνει και φεύγεις. Είναι ένα ιστορικό μνημείο που οι Σλοβένοι έχουν -πανέξυπνα- μεριμνήσει να αξιοποιήσουν στο έπακρο. Το Κάστρο της Λιουμπλιάνα μπορεί να προσφέρει στους επισκέπτες του αρκετές εμπειρίες σε μόλις μία επίσκεψη.
Πιο συγκεκριμένα, στο κάστρο μπορείς να φτάσεις είτε με τα πόδια ανεβαίνοντας μια -αρκετά απότομη- ανηφόρα για να φτάσεις στην κορυφή του λόφου, είτε να πληρώσεις κάτι παραπάνω για να πάρεις το γυάλινο τελεφερίκ το οποίο θα σου προσφέρει μια πανέμορφη άποψη της πόλης τόσο στην άνοδο αλλά και την κάθοδο. Με το που φτάνεις στο κάστρο, αντιλαμβάνεσαι ότι εδώ όντως δε θα δεις ερείπια. Είναι μια υπέροχη τοποθεσία όπου, εκτός από τα προφανή, μπορείς να παίξεις “escape castle”, να απολαύσεις το φαγητό ή το ποτό σου, να επισκεφθείς διάφορες εκθέσεις, να παρακολουθήσεις μουσικές εκδηλώσεις ή να παρευρεθείς σε μια γαμήλια ή οποιαδήποτε άλλη επίσημη εκδήλωση.
Όταν τελειώσεις από τα αξιοθέατα μπορείς να επισκεφτείς και κάποια μουσεία με ιστορικό ενδιαφέρον, όπως το Εθνικό Μουσείο της Σλοβενίας αλλά και το Μουσείο της Λιουμπλιάνα όπου θα δείτε την εξέλιξη της χώρας αλλά και της πρωτεύουσας συγκεκριμένα ανά τους αιώνες και θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες και για την περίοδο όπου οι Σλοβένοι διεκδίκησαν την ανεξαρτησία τους.
Επειδή όμως δε γίνεται να μην κάνουμε μία ιδιαίτερη αναφορά στη φύση όταν μιλάμε για Σλοβενία, οι πανέμορφες Άλπεις βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση και μια επίσκεψη είναι επιβεβλημένη. Πηγαίνοντας προς τη μικρή (αλλη ιδιαίτερη ομορφη) πόλη του Kamnick, θα βρεθείτε κοντά στη Velika Planina. Στη συγκεκριμένη περιοχή θα έχεις πρόσβαση με τελεφερίκ και μετά, όταν φτάσεις στο μονοπάτι, μπορείς να ανέβεις στα μεγαλύτερα υψόμετρα είτε με ανοιχτό lift είτε περπατώντας. Το δεύτερο θα σου δώσει μια πολύ καλύτερη εικόνα του μονοπατιού καθώς στο πέρασμά σου θα συναντήσεις όμορφα καταλύματα τα οποία μπορεί κανείς να νοικιάσει και να απολαύσει τη χαλαρότητα του να βρίσκεσαι μακριά απ’ όλα και όλους.
Φυσικά, στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν πολλά περισσότερα μέρη να επισκεφτείς, απλά βρίσκονται αρκετά πιο μακριά από τη Λιουμπλιάνα. Στην περίπτωση όμως που έχεις όρεξη για εξερεύνηση και στο επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες που συνήθως αρκετά βροχερές, μπορείς να ρίξεις μια ματιά στην κοιλάδα Soča, στη μαγευτική λίμνη Bled αλλά και στα μνημεία φυσικής και πολιτιστκής κληρονομίας, όπως έχουν χαρακτηριστεί από την UNESCO.
Φαγητό
Σίγουρα όταν επισκέπτομαι χώρες σαν τη Σλοβενία δεν έχω και τις πιο τρελές απαιτήσεις όσον αφορά το γαστρονομικό κομμάτι. Παρόλ’ αυτά, τα πιάτα που επέλεξα στη Λιουμπλιάνα ήταν αρκετά γευστικά, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως θα μείνουν χαραγμένα στο μυαλό μου ως οι υπέρτατες γαστρονομικές επιλογές. Το σίγουρο όμως είναι ότι δε θα μείνεις νηστικός, αρκεί να δείξεις κι εσύ λίγη καλή θέληση.
Αν επισκεφτείς τη Σλοβενία κατά τη διάρκεια του χειμώνα, σίγουρα θα εκτιμήσεις το Bograč, μια παραλλαγή του Goulash με σλοβενικές (ίσως και κροάτικες) ρίζες. Το συγκεκριμένο πιάτο θα το βρεις συνήθως με τρία διαφορετικά είδη κρεάτων, πατάτες, βότανα και -φυσικά- πολλά μπαχαρικά.
Αν βρεθείς σε υψόμετρο, ειδικά στις Άλπεις, μπορείς να δοκιμάσεις ένα πιάτο που στην αρχή δε θα σου γεμίσει το μάτι με την εμφάνιση, είναι όμως αυτό που πραγματικά χρειάζεσαι για να επανέλθει η θερμοκρασία σου σε φυσιολογικά επίπεδα. Ο λόγος για το Kraška jota, μια σούπα με όσπρια, πατάτες και κρέας, κυρίως λουκάνικο.
Μιλώντας για λουκάνικα βέβαια, αν επισκεφτείς τη Σλοβενία πρέπει να δώσεις μια ευκαιρία στο Kranjska klobasa, το παραδοσιακό τους λουκάνικο. Συνήθως θα το βρεις να σερβίρεται με ψιλοτριμμένο λάχανο τουρσί και είναι αρκετά γευστικό αφού η επιλογή κρεάτων για την παραγωγή του είναι πολύ συγκεκριμένη ώστε να εγγυηθεί του τελικού αποτελέσματος.
Όσον αφορά το κομμάτι της ζαχαροπλαστικής, το Prekmurska Gibanica είναι το γλυκό σήμα κατατεθέν της Σλοβενίας. Γνωστό και ως “κέικ της Λιουμπλιάνα” αποτελεί ένα γευστικότατο επιδόρπιο πλούσιο σε υφή αλλά και αρώματα που προέρχονται από τα πολυάριθμα συστατικά για την παρασκευή του.
Μιλώντας για φαγητό βέβαια δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ και στο νερό της Λιουμπλιάνα το οποίο φημίζεται για την καθαρότητά του. Μάλιστα, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου υπήρχε η προτροπή να μην αγοράσουμε εμφιαλωμένο νερό αλλά να εμπιστευτούμε αυτό της βρύσης καθώς είναι πολύ καλύτερης ποιότητας ακόμα και από τα εμφαλιωμένα.
Το Οικονομικό
Η Σλοβενία δεν είναι ιδιαίτερα ακριβή και μπορείς να βρεις επιλογές τόσο όσον αφορά την εστίαση αλλά και τη διαμονή ώστε να μη χρειαστεί να ξοδέψεις μια περιουσία. Σίγουρα υπάρχουν οι πιο τσιμπημένες επιλογές τις οποίες θα συναντήσεις κυρίως στην παλιά πόλη καθώς αποτελεί το πιο πολυσύχναστο σημείο της πόλης το οποίο συγκεντρώνει και το μεγαλύτερο τουριστικό ενδιαφέρον.
Πέρα από αυτό ομως, δε θα δυσκολευτείς να βρεις επιλογές για κάθε τσέπη. Οι συγκοινωνίες είναι αρκετά οικονομικές αλλά η Σλοβενία τιμά τον τίτλο της “πράσινης πρωτεύουσας” καθώς θα δεις οτι οι περισσότεροι κάτοικοι χρησιμοποιούν ποδήλατα, είτε ιδιόκτητα είτε δημόσια που διατίθενται προς ενοικίαση έναντι ενός συμβολικού ποσού.
Γενικά, η Σλοβενία είναι μια χώρα πιο ακριβή από την πλειοψηφία αυτών που αποτελούσαν την πρώην Γιουγκοσλαβία (εξαιρουμένης της Κροατίας) αλλά σε λογικά πλαίσια και σίγουρα πολύ πιο οικονομική από άλλους δημοφιλείς προορισμούς όπως η γειτονική Ιταλία ή η Ισπανία.
Όπως και να έχει, αν είσαι λάτρης της όμορφης αρχιτεκτονικής αλλά κυρίως της φύσης και του πράσινου, μια βόλτα στη Λιουμπλιάνα και τα υπόλοιπα πανέμορφα μέρη της Σλοβενίας είναι επιτακτική. Και όταν βρεθείς εκεί, πολύ πιθανό να αναφωνήσεις κι εσύ ο ίδιος ότι η Λιουμπλιάνα αποτελεί μια βαλκανική μικρογραφία της Βιέννης σε μια πολύ πιο οικονομική έκδοση.